Wellicht ter compensatie van alle zakelijke post die ik bezorg, loop ik zo af en toe in de Kringloopwinkel de bak met ansichtkaarten door. Meestal bestaat de inhoud uit de usual suspects: groeten uit … met een afbeelding van de bijbehorende toeristische highlights, soms stuit ik op iets dat de moeite waard is. Een kunstafbeelding, een in de vergetelheid geraakte beroemdheid of gewoon wat jeugdsentiment.
Zo viel mijn oog op een aantal kaarten met hippie-achtige figuren uit de seventies; sommige zelfs bedrukt met een gouden peace-logo. Bij nader inzien ging het om zeker vijftig kaarten, allemaal geadresseerd aan één-en-dezelfde persoon op steeds wisselende adressen. Van Rusthuis ‘Orchidee’ naar een plaatselijk ziekenhuis en daarna de afdelingen gynacologie en chirurgie van een Akademisch Ziekenhuis (in de spelling van toen).
De frankering begint in 1970 met twaalf cent, dan volgen vijftien en twintig cent, om in 1972 te eindigen met vijfentwintig cent.
Ik kan de verleiding niet weerstaan om ook de tekst te lezen. Vaak is dat niet veel meer dan van harte beterschap, soms afgewisseld door sterkte of wij leven mee, met de namen van de afzender(s). Sommige kaarten zijn - op het adres na - zelfs blanco, op andere worden de figuren op de voorkant steevast aangeduid met hier is de lieve jeugd. Toch valt er tussen de spaarzame regels door te lezen, dat de ontvanger er slecht aan toe moet zijn.
Het lukt me niet om te stoppen met lezen. Dan houdt de kaartenstroom abrupt op. Of de persoon in kwestie het gered heeft, weet ik niet. De kaarten uit de Kringloopwinkel zijn in elk geval aan een tweede leven begonnen: ik kocht er twintig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten