Er was eens een klein meisje, dat voor haar verjaardag een postkantoor cadeau kreeg. Natuurlijk niet echt, maar van DUPLO-blokken. Het mooist was de brievenbus aan de voorkant van het gebouwtje, waar ze naar hartenlust brieven en pakjes in kon gooien. Die werden dan door een happy DUPLO-postbode bij DUPLO-mensjes bezorgd.
Het meisje groeide op en het postkantoor raakte in de vergetelheid. Barbiepoppen maakten nu de dienst uit, die op een roze kantoor op hun roze computer e-mails konden versturen en ontvangen en andere moderne dingen ondernamen, net als het meisje zelf.
Toch schreef ze ook veel ouderwetse brieven, in haar mooiste handschrift en op postpapier, bestemd voor penvriendinnen over de hele wereld. De dame van de zonnestudio met buurtpostkantoortje, waar het meisje haar brieven liet frankeren, kende de meeste van die postbestemmingen niet eens.
Nu is het meisje volwassen. Het laatste echte postkantoor in haar geboortestad is gesloten, echte postbodes zijn er niet meer. Het oude speelgoedpostkantoor, teruggevonden op zolder, is nostalgie 'in duplo'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten