Het perfecte vest – nog afgeprijsd ook en volgens het etiket van acryl – diende wel op de hand gewassen te worden. Een minpuntje, maar misschien kon de verkoopster me wat dat betreft gerust stellen.
Die bestudeerde het etiket en liet me vervolgens weten dat het vest van kunstacryl gemaakt was, dus niet geschikt voor een machinewas.
Vreemd, acryl is al gemaakt van kunststof, vertelde ik haar. Ik had niet voor niets als brugklasser een werkstuk over wollen en synthetische garens gemaakt. Liever naakt dan namaak, luidde destijds het wolmerkdevies.
Nogmaals bekeek ze het etiket, toen kwam het verlossende woord. Dit is namaakacryl, daarom is het zo goedkoop. Was het de naakte waarheid of ben ik gewoon genept?
Het plastic verpakkingsmateriaal deed het goed als nepgaren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten