1 februari 2010

Het grote graaien


Ooit verpleegde ik een oude man, die dacht dat hij president-directeur van De Nederlandsche Bank was. Handenvol kleingeld strooide hij in de stilte van de nachtdienst over zaal, vanuit de veronderstelling dat een bankdirecteur zijn vermogen met anderen deelt.

Ik zocht het kleingeld bij elkaar; dichterbij het grote graaien ben ik nooit meer gekomen.

Geen opmerkingen: