We dronken buiten thee, praatten wat en keken naar de bijen in de stokrozen en de lavendel. Het harde zoemen en het geluid van de stem naast me versmolten tot een achtergrondkoor; de warmte maakte me slaperig en daar gaf ik graag aan toe. Ik schrok op toen de stem naast me luider werd.
‘Wist je dat een kakkerlak èlke 15 minuten een wind laat?’, klonk het out of the blue.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten