Krom

Nee, je hoeft er niet voor thuis te blijven, werd mij verzekerd bij mijn intakegesprek als postbezorger. De koerier zet het gewoon voor de deur wanneer je er niet bent.
Inderdaad, toen ik er een keer niet was op het tijdstip van afleveren, werd de voordeur bij thuiskomst geblokkeerd door een stapel onbeheerd achtergelaten postkratten.

Ik weet niet wat je besteld hebt, zei een buurvrouw later, maar er stond een behoorlijke lading voor jullie deur, iedereen kon er zo bij. Ik vertelde haar dat ik niets besteld had, maar wel ging bestellen. En dat de post voor onze wijk misschien ook wel ergens onbeheerd voor een deur stond, iets wat we geen van beiden een prettig idee vonden.

Gelukkig kwam men bij het postbedrijf ook tot dit inzicht. Ik moest voortaan thuis zijn om de kratten persoonlijk in ontvangst te nemen, ze zelf ophalen of een sleutel in bruikleen geven. Geen van deze mogelijkheden sprak me aan: postkratten met de fiets ergens ver weg ophalen is niet haalbaar, midden op de dag verplicht een uur thuisblijven is een beperking in de grote vrijheid die je als postbezorger hebt en een sleutel in bruikleen geven is ook iets om huiverig voor te zijn.

Uiteindelijk is er, tot tevredenheid van beide partijen, een oplossing gevonden, waarbij ik recht deed aan de opgelegde verplichting. Maar blijkbaar was dat nog niet voldoende. Op mijn bezorgbon las ik nog diezelfde dag: Aan deze bezorgbon kunnen geen rechten worden ontleend.

Alleen maar plicht en geen enkel recht: toch behoorlijk krom!