Hoe verrassend het ook lijkt, zelfs postbezorgers hebben hun rode loper-moment. Dat van mij diende zich aan toen men op een van de postadresjes iets te vieren had. Een ingehuurd cateringbedrijf bracht niet alleen de rode loper in, maar ook een stoet aan personeel: in onberispelijk zwart en wit geklede obers en serveersters, die in optocht zilveren schalen vol lekkers naar binnen droegen.
Ik sloot als laatste aan in de rij. Niet met een feestelijke felicitatie, fraai gepresenteerd op een zilveren blad, maar met een wat armoedig – weliswaar geadresseerd – reclamedrukwerkje in de hand, dat vervolgens op de deurmat belandde.
Een paar bezorgdagen later regent het in een naburige woning rollen tapijt: vanwege een verbouwing worden ze vanaf één hoog het raam uitgegooid. Op een haar na treffen ze mij, wanneer ik nietsvermoedend post in de brievenbus werp, waarmee mijn kortstondige moment of fame definitief onder het tapijt geveegd wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten