Bergen esdoornbladeren en -vleugeltjes zijn de tuin ingedwarreld, maar met mijn heksenbezem tover ik ze grotendeels weg.
Na het buitengebeuren soes ik in de schemering behaaglijk weg op de sofa, uitkijkend op het donkere silhouet van de inmiddels kale esdoorn.
Als ik wakker schrik uit mijn schoonheidsslaapje is het aardedonker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten