Multifunctioneel

Met de lelijke grijze tas van skai (nepleer) op het boodschappenkarretje – een erfstuk – bracht ik afgedankte boeken naar een filiaal van De Slegte. Een aantal ervan leverde wat op, de rest ging mee terug. Nu op naar een nabijgelegen schoenenwinkel om een paar laarzen voor een van de gezinsleden op te halen. Ik kreeg ze mee in een enorme doos, verpakt in een knalrode plastic zak.

Na de verplichte onderdelen was het tijd om wat kerstsfeer in de Bijenkorf op te snuiven. Het karretje viel daarbij enigszins gênant uit de toon, maar die schaamte was ik al snel voorbij. De geweigerde boeken hoog opgestapeld met daarbovenop – in strakgetrokken roodglimmend plastic – de laarzendoos: hiermee werd de aanschaf van een enorm cadeau gesuggereerd. Een karretje voor het vervoer ervan leek niet meer dan logisch.

Content met mijn vondst en het warenhuisbezoek verliet ik de winkel. Ai, daar stond ik met mijn lading oog in oog met het tentenkamp van de Occupybetogers; straks werd ik nog voor poenerig aangezien. Snel gooide ik de inhoud van de tas weer om. Het rode plastic hing nu wat frommelig uit de armoedige grijze tas.

In de trein terug bedacht ik tevreden dat die oude boodschappenkar toch behoorlijk multifunctioneel was. En ikzelf… tja, alleen maar dubbel!