Opgeveerd

Het is natuurlijk een luxe probleem, maar lastig blijft het wel: passende lentekleding.
Wat in de loop van de dag te warm en vervelende ballast wordt, bijvoorbeeld die winterjas, is in de vroege uurtjes geen overbodige luxe.
Ach, wat maakt het uit? Ik veer op, de zon schijnt, de vogels fluiten: lente!

Vijftig tinten grijs?

Terwijl ik tijdens een museumuitstapje bloemstillevens op hun verborgen betekenis bestudeerde, was ik zelf ook onderwerp van studie. Een museummedewerker complimenteerde me met mijn rok. Al die grijstinten en die motieven, prachtig! Het doet me denken aan Japanse houtsnedes en watertaferelen.

Versnipperd

Lange tijd kwam het er niet van om iets aan dit blog toe te voegen. Te druk, met allerlei verschillende bezigheden. Zo maakte ik voor een zorgcentrum een jaargetijdenontwerp, dat als mozaïek op een betonnen buitentafel is beland. Een project dat mij en een groep vrijwilligers zeven maanden bezig heeft gehouden.
Net voor de eerste sneeuwval werd het werk opgeleverd. Er zou nog heel wat sneeuw volgen, waardoor de tafel telkens aan het zicht werd onttrokken.

In het ontwerp symboliseert de merel tussen de kale takken de winter. Gelukkig laat het dier zich nu, als aankondiging van het ontluikende voorjaar, weer horen. En is het mozaïek, naar ik hoop, nog lange tijd te zien.