In de plaatselijke krant las ik een berichtje waar ik blij van werd. Onze woonplaats heeft een stitch ’n bitch afdeling, een ouderwets breikransje in een eigentijds jasje gestoken. De leden komen tweewekelijks bijeen in een grand café om brei- en andere ervaringen uit te wisselen.
Zelf ben ik altijd een verwoed breister en haakster geweest. De laatste jaren raakte die hobby wat in het slop, maar onlangs heb ik de draad weer opgepakt.
Inspectie van mijn kledingkast leverde een vuilniszak vol afgedankte kledingstukken op. Inhakend op de berichtgeving over de economische krimp spitte ik de zak nog eens grondig door. Ineens blijkt een gedeelte ervan nog bruikbaar: het past, maar is niet helemaal van nu. Met naald en draad, siergaren, kralen en pailletten - allemaal nog van vroeger - krijgt een oud colbert een oppepper. Ik was bijna vergeten hoe leuk dat kan zijn. Het aanhalen van de buikriem geeft een voldaan gevoel!
Loon naar werken, vind ik dan. Dus koop ik… een nieuwe haaknaald voor 50 eurocent. Op naar een volgende klus en wie weet… naar het breikransje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten