Kommer en kwel

Waar normaliter in deze maand de gebruikelijke rust van de komkommertijd neerdaalt, heeft dat begrip nu een heel nieuwe lading gekregen: die van partijen doorgedraaide komkommers. Is het moed of overmoed, opportunisme vanwege de lage prijs of uit sympathie met de telers dat ik een exemplaar heb gekocht?
Niets van dat alles, het demoniseren ervan lijkt me gewoon wat overdreven. Goed wassen en daarna schillen, of anders stoven of bakken: mogelijkheden genoeg om buiten de bacteriële gevarenzone te blijven.

Afgelopen...

Dat betreft niet alleen mijn carrière als postbezorger, ook het schoeisel dat ik daarbij droeg, oogt inmiddels behoorlijk afgelopen. Aan de zolen te oordelen heb ik zelfs de kantjes ervan afgelopen. Rechts nog meer dan links, met als vermoedelijke boosdoener de steevast over mijn rechter schouder meegezeulde tas.

Eis

Sinds kort doet de ijscoman bij warm weer ’s avonds onze buurt aan. Een blikkerig Mister Sand(d)man uit de luidspreker op zijn busje kondigt zijn komst aan. Ik vraag me af waarom hij uitgerekend deze tune daarvoor heeft gekozen.

Maar dan ineens valt het kwartje: de man is solidair met de postbezorgers en maakt dat kenbaar met een looneis.

Mister Sanddman, bring me a dream…