Schuiver

Met de fiets aan de hand - de tassen goed gevuld met de vakantiegids voor een verblijf in een zwemparadijs - kom ik ondanks de gladheid veilig op mijn bestemming. Het bezorgen van de post verloopt gladjes, totdat een verraderlijk stoepje mij ten val brengt.
Houterig krabbel ik overeind, om ietwat stram mijn route te vervolgen. 'Subtropisch genieten' lijkt vandaag ver weg.

Klein geluk: niet langdradig

Ik wens alle bezoekers van dit blog fijne feestdagen. En een 2011 dat inhaakt en voortborduurt op het moois en (kleine) geluk van 2010!

In de bus

Het is nog donker als ik de post in mijn fietstassen laad: het vrijwilligerswerk roept. Dat slaat niet op het postlopen, al doet de vergoeding wel aan semivrijwilligerswerk denken.

Door de enorme hoeveelheid brieven en tijdschriften komt het échte vrijwilligerswerk bijna in gevaar: het wordt nog stevig aanpoten om niet te laat te komen. Als alles in de bus zit, arriveer ik hijgend bij een voor vertrek gereedstaande touringcar: een museumdagje uit met bewoners van een zorginstelling.

Dat verloopt voorspoedig. Veel moois om te bekijken, voldoende koffie en een smakelijke lunch met lekkere broodjes. Hier wordt mij niet de kaas van het brood gegeten, de lunch wordt vergoed en smaakt prima!

Gekortwiekt

In de kappersstoel naast mij nam, zo maakte ik uit zijn conversatie met de kapper op, afgelopen vrijdag een 'echte' postbode plaats. Hij staakte; nou ja, zo’n beetje… hij had een vrije dag genomen. Lid van de vakbond was hij niet, maar zo leek hij toch solidair met zijn stakende collega’s. Niet dat hij enig resultaat van hun actie verwachtte. Die ‘huisvrouwtjes’ gingen gewoon door met het bezorgen van de post en verder was de zaak van hogerhand toch al beklonken.

Ga je straks zelf nog actie voeren?, informeerde de kapper belangstellend. Nee, hij ging gewoon naar huis; z’n collega’s overschreeuwden zichzelf. Ze vonden hem te rustig, maar hij wilde het liefst gewoon z’n werk doen.
Hij werd afgekapt en vertrok. Ik bleef, mijn kapsel vereiste meer werk; het gebeuren typeert de ontwikkeling op de verknipte postmarkt.

Yeti

Flink toegenomen in volume, veroorzaakt door lagen warme kleding en een behoorlijke partij post, fietste ik naar mijn postwijk. ‘Doet u wel voorzichtig!’, klonk het daar tot mijn verrassing diverse malen.